风入松（与王彦常游会仙亭）

风入松（与王彦常游会仙亭）原文：

这首词起句陡兀，用一“狂”字笼罩全篇，藉以抒写胸中雄健豪放的一腔磊落之气。“狂”虽是聊发，却缘自真实。苏轼外任或谪居时期常常以“疏狂”、“狂”、“老狂”自况。如《十拍子》：“强染霜髭扶翠袖，莫道狂夫不解狂。狂夫老更狂。”苏轼时年四十，正值盛年，不应言老，却自称“老夫” ，又言“聊发”，与“少年”二字形成强烈反差，形象地透视出、流露出内心郁积的情绪。此中意味，需要特别体会。他左手牵黄狗，右手擎猎鹰，头戴锦绣的帽子，身披貂皮的外衣，一身猎装，气宇轩昂，何等威武。“千骑卷平冈”，一“卷”字，突现出太守(...)
“临酒”八句，纵论“西湖小筑”。“漱流枕石”《世说·排调》：孙子荆（楚）少时欲眠，语王武子当枕石漱流。误曰“漱石枕流。”王曰：“流可枕，石可漱乎？”孙曰：“所以枕流，欲洗其耳；所以漱石，欲砺其齿。”梦窗反用其意，以明其得山水之情。此言大家在小筑中举杯畅饮，并与之讨论起“西湖小筑”坐落在这里的用意。有人说：进入“小筑”，犹如到了仙境之中，所谓“洞中方七日，世上已千年。”你看“小筑”中的生活也能使时光飞逝，瞬时之间已是落英缤纷，黄莺空啼，春天已尽，夏日将至矣。也有人说：“小筑”的深秋景色更为感人肺(...)
人无千日好，花无百日红。早时不算计，过后一场空。老身姓李，夫主姓韩。夫主早年亡化过了，所生两孩儿，一个唤福童，一个唤安童。有个小叔叔是韩弘道，婶子儿张二嫂，泼天也似家私，他掌把着。我如今要分另了这家私，俺两个孩儿未娶妻哩。福童请你婶子来。婶子有请。孩儿也，你唤我做甚么？我母亲请你哩。这等我须索走一遭去。早来到门首也。你报复去。母亲，婶子来了也道有请。婶子请。伯娘唤我做甚么？婶子请坐。我请将你来，别无甚事，我要分另了这家私。我两个孩儿，不曾娶亲哩。伯娘，我可不敢主张，等你叔叔韩二来家商议。福童门首看者，若你叔叔来呵，报复我知道。老夫蠡州白鹭村人也，姓韩名义，字弘道。祖上庄农出身，所积家财万贯有余。我有一个家兄是韩弘远，早年间亡化过了。家兄遗下二子，长叫福童，次叫安童。我那两个侄儿，他从那三五岁上无爷，可是老夫抬举的他成人长大。争奈我那嫂嫂，性儿有些乖劣。幸得我妻张氏贤惠，见老夫年近六旬(...)
这是一首七夕词，写的仍是人们所熟悉的神话故事。把牛郎、织女称作“断肠仙”，颇新颖，当时小晏的创意，而“佳期鹊误传”的情节，则未知其具体缘由和相关依据，尚待有关资料之发现，方可查考。全词的重点，当是过片三句所抒发的感慨：“欢尽夜，别经年。别多欢少奈何天”！牛、女盼望一年，方可一夕相逢，七夕之夜纵然可以尽情欢乐，也抵挡不了三百六十四天的离别相思之苦，这真是无可奈何的事情。无可奈何，就是明明知道它不公平、不合理，可就是没法改变这样的事实，左思右想，拿它没办法。这就是不能解决的矛盾，不能愈合的创伤，不能消除的恨事：这也正是七夕故事的“悲剧性”之所在，也是它获得关注、获得同情的根本原因。就这一点看，小晏这首词还是颇有深度的。
在下片里，可以看到作者的化身——龙杖在雷雨交加的太空城里飞翔（杖化为龙，用《后汉书·费长房传》事。韩愈《赤藤杖歌》有“赤龙拔须血淋漓”语），铿地一声，天坛杖顿时化成赤龙腾起，雷声大作，四边山峰黑成了一片。可是他一点也没有忘却人间的赐予，他要降及时雨使田里的禾苗很好生长并得到好收成，他要为人们造福，要让人们过上丰衣足(...)
起笔写出环滁皆山之空间境界，颇有一份大自然怀抱之中的慰藉感，从而覆盖全篇，定下基调。下一个“也”字，已露唱叹之情。“望蔚然深秀，琅琊山也。”用原作“其西南诸峰，林壑尤美，望之蔚然而深秀者，琅琊也。”之句意。词句更省净，直指环山中之琅琊。蔚然，草木茂盛的样子。更言深秀，倍加令人神往。“山行六七里，有翼然泉上，醉翁亭也。”三句，以便装句法，移植原作中“山行六七里，渐闻水声潺潺，而泻出于两峰之间者，酿泉也。峰回路转，有亭翼然临下泉上者，醉翁亭也”等句的句意直点出意境核心之所，而语句更加省净。“翁之乐也。”此一句拖笔，变上文之描写而为抒情，词情遂愈发曳生姿。这句是词人统摄原意而自铸新辞，笔力之巨，显然可见。接下来“得之心、寓之酒也。”二句概括原作中“醉翁之意不酒，乎山水之间也。山水之乐，得之心而寓之酒也。”“醉翁之意不酒”原作文眼之句，而山谷却宁舍此不用，可谓独具慧眼。境由心生，故谓之得。酒为外缘，故谓之寓。此句较“醉翁之意不酒”，更为内向，更为深刻。“更野芳佳木，风高日出，景无穷也。”此三句，囊括原作“若夫日出而林霏开，云归而岩穴暝，晦明变化者，山间之朝暮也。野芳发而幽香，佳木秀而繁阴，风霜高洁，水落而石出者，山间之四时也。朝而往，暮而归，四时之景不同，而乐亦无穷也”一节，于朝暮一节仅以日(...)
隐居的人不因游赏而感到疲倦，在秋天炎热邀请宾客时候，无人请我。我在碧竹林中来回走动，惆怅想望，池水清清，但仍是寂寥无人。野地里的花终被沾湿，风中的蝶强作妖娆。种种忧(...)
①乙卯：指1195年，宋宁宗庆元元年，作者71岁，在家乡绍兴隐居。重五：因是五月五日，故曰“重五”，即端午节。因这天古人以兰草汤沐浴，又称“浴兰节”。又因这天少女须佩灵符，替榴花，还称“女儿节”②棕包分两髻：粽子有两个尖尖的角。古时又称角黍。为什么端午节要吃粽子？南朝吴均《续齐谐记》载：“屈原以五月五日投泪罗而死，楚人哀之，每于此日，以竹筒贮米祭之。”最早粽子是黍米蒸制而(...)

风入松（与王彦常游会仙亭）拼音解读：

zhè shǒu cí qǐ jù dǒu wū ，yòng yī “kuáng ”zì lóng zhào quán piān ，jiè yǐ shū xiě xiōng zhōng xióng jiàn háo fàng de yī qiāng lěi luò zhī qì 。“kuáng ”suī shì liáo fā ，què yuán zì zhēn shí 。sū shì wài rèn huò zhé jū shí qī cháng cháng yǐ “shū kuáng ”、“kuáng ”、“lǎo kuáng ”zì kuàng 。rú 《shí pāi zǐ 》：“qiáng rǎn shuāng zī fú cuì xiù ，mò dào kuáng fū bú jiě kuáng 。kuáng fū lǎo gèng kuáng 。”sū shì shí nián sì shí ，zhèng zhí shèng nián ，bú yīng yán lǎo ，què zì chēng “lǎo fū ” ，yòu yán “liáo fā ”，yǔ “shǎo nián ”èr zì xíng chéng qiáng liè fǎn chà ，xíng xiàng dì tòu shì chū 、liú lù chū nèi xīn yù jī de qíng xù 。cǐ zhōng yì wèi ，xū yào tè bié tǐ huì 。tā zuǒ shǒu qiān huáng gǒu ，yòu shǒu qíng liè yīng ，tóu dài jǐn xiù de mào zǐ ，shēn pī diāo pí de wài yī ，yī shēn liè zhuāng ，qì yǔ xuān áng ，hé děng wēi wǔ 。“qiān qí juàn píng gāng ”，yī “juàn ”zì ，tū xiàn chū tài shǒu (...)
“lín jiǔ ”bā jù ，zòng lùn “xī hú xiǎo zhù ”。“shù liú zhěn shí ”《shì shuō ·pái diào 》：sūn zǐ jīng （chǔ ）shǎo shí yù mián ，yǔ wáng wǔ zǐ dāng zhěn shí shù liú 。wù yuē “shù shí zhěn liú 。”wáng yuē ：“liú kě zhěn ，shí kě shù hū ？”sūn yuē ：“suǒ yǐ zhěn liú ，yù xǐ qí ěr ；suǒ yǐ shù shí ，yù lì qí chǐ 。”mèng chuāng fǎn yòng qí yì ，yǐ míng qí dé shān shuǐ zhī qíng 。cǐ yán dà jiā zài xiǎo zhù zhōng jǔ bēi chàng yǐn ，bìng yǔ zhī tǎo lùn qǐ “xī hú xiǎo zhù ”zuò luò zài zhè lǐ de yòng yì 。yǒu rén shuō ：jìn rù “xiǎo zhù ”，yóu rú dào le xiān jìng zhī zhōng ，suǒ wèi “dòng zhōng fāng qī rì ，shì shàng yǐ qiān nián 。”nǐ kàn “xiǎo zhù ”zhōng de shēng huó yě néng shǐ shí guāng fēi shì ，shùn shí zhī jiān yǐ shì luò yīng bīn fēn ，huáng yīng kōng tí ，chūn tiān yǐ jìn ，xià rì jiāng zhì yǐ 。yě yǒu rén shuō ：“xiǎo zhù ”de shēn qiū jǐng sè gèng wéi gǎn rén fèi (...)
rén wú qiān rì hǎo ，huā wú bǎi rì hóng 。zǎo shí bú suàn jì ，guò hòu yī chǎng kōng 。lǎo shēn xìng lǐ ，fū zhǔ xìng hán 。fū zhǔ zǎo nián wáng huà guò le ，suǒ shēng liǎng hái ér ，yī gè huàn fú tóng ，yī gè huàn ān tóng 。yǒu gè xiǎo shū shū shì hán hóng dào ，shěn zǐ ér zhāng èr sǎo ，pō tiān yě sì jiā sī ，tā zhǎng bǎ zhe 。wǒ rú jīn yào fèn lìng le zhè jiā sī ，ǎn liǎng gè hái ér wèi qǔ qī lǐ 。fú tóng qǐng nǐ shěn zǐ lái 。shěn zǐ yǒu qǐng 。hái ér yě ，nǐ huàn wǒ zuò shèn me ？wǒ mǔ qīn qǐng nǐ lǐ 。zhè děng wǒ xū suǒ zǒu yī zāo qù 。zǎo lái dào mén shǒu yě 。nǐ bào fù qù 。mǔ qīn ，shěn zǐ lái le yě dào yǒu qǐng 。shěn zǐ qǐng 。bó niáng huàn wǒ zuò shèn me ？shěn zǐ qǐng zuò 。wǒ qǐng jiāng nǐ lái ，bié wú shèn shì ，wǒ yào fèn lìng le zhè jiā sī 。wǒ liǎng gè hái ér ，bú céng qǔ qīn lǐ 。bó niáng ，wǒ kě bú gǎn zhǔ zhāng ，děng nǐ shū shū hán èr lái jiā shāng yì 。fú tóng mén shǒu kàn zhě ，ruò nǐ shū shū lái hē ，bào fù wǒ zhī dào 。lǎo fū lí zhōu bái lù cūn rén yě ，xìng hán míng yì ，zì hóng dào 。zǔ shàng zhuāng nóng chū shēn ，suǒ jī jiā cái wàn guàn yǒu yú 。wǒ yǒu yī gè jiā xiōng shì hán hóng yuǎn ，zǎo nián jiān wáng huà guò le 。jiā xiōng yí xià èr zǐ ，zhǎng jiào fú tóng ，cì jiào ān tóng 。wǒ nà liǎng gè zhí ér ，tā cóng nà sān wǔ suì shàng wú yé ，kě shì lǎo fū tái jǔ de tā chéng rén zhǎng dà 。zhēng nài wǒ nà sǎo sǎo ，xìng ér yǒu xiē guāi liè 。xìng dé wǒ qī zhāng shì xián huì ，jiàn lǎo fū nián jìn liù xún (...)
zhè shì yī shǒu qī xī cí ，xiě de réng shì rén men suǒ shú xī de shén huà gù shì 。bǎ niú láng 、zhī nǚ chēng zuò “duàn cháng xiān ”，pō xīn yǐng ，dāng shí xiǎo yàn de chuàng yì ，ér “jiā qī què wù chuán ”de qíng jiē ，zé wèi zhī qí jù tǐ yuán yóu hé xiàng guān yī jù ，shàng dài yǒu guān zī liào zhī fā xiàn ，fāng kě chá kǎo 。quán cí de zhòng diǎn ，dāng shì guò piàn sān jù suǒ shū fā de gǎn kǎi ：“huān jìn yè ，bié jīng nián 。bié duō huān shǎo nài hé tiān ”！niú 、nǚ pàn wàng yī nián ，fāng kě yī xī xiàng féng ，qī xī zhī yè zòng rán kě yǐ jìn qíng huān lè ，yě dǐ dǎng bú le sān bǎi liù shí sì tiān de lí bié xiàng sī zhī kǔ ，zhè zhēn shì wú kě nài hé de shì qíng 。wú kě nài hé ，jiù shì míng míng zhī dào tā bú gōng píng 、bú hé lǐ ，kě jiù shì méi fǎ gǎi biàn zhè yàng de shì shí ，zuǒ sī yòu xiǎng ，ná tā méi bàn fǎ 。zhè jiù shì bú néng jiě jué de máo dùn ，bú néng yù hé de chuàng shāng ，bú néng xiāo chú de hèn shì ：zhè yě zhèng shì qī xī gù shì de “bēi jù xìng ”zhī suǒ zài ，yě shì tā huò dé guān zhù 、huò dé tóng qíng de gēn běn yuán yīn 。jiù zhè yī diǎn kàn ，xiǎo yàn zhè shǒu cí hái shì pō yǒu shēn dù de 。
zài xià piàn lǐ ，kě yǐ kàn dào zuò zhě de huà shēn ——lóng zhàng zài léi yǔ jiāo jiā de tài kōng chéng lǐ fēi xiáng （zhàng huà wéi lóng ，yòng 《hòu hàn shū ·fèi zhǎng fáng chuán 》shì 。hán yù 《chì téng zhàng gē 》yǒu “chì lóng bá xū xuè lín lí ”yǔ ），kēng dì yī shēng ，tiān tán zhàng dùn shí huà chéng chì lóng téng qǐ ，léi shēng dà zuò ，sì biān shān fēng hēi chéng le yī piàn 。kě shì tā yī diǎn yě méi yǒu wàng què rén jiān de cì yǔ ，tā yào jiàng jí shí yǔ shǐ tián lǐ de hé miáo hěn hǎo shēng zhǎng bìng dé dào hǎo shōu chéng ，tā yào wéi rén men zào fú ，yào ràng rén men guò shàng fēng yī zú (...)
qǐ bǐ xiě chū huán chú jiē shān zhī kōng jiān jìng jiè ，pō yǒu yī fèn dà zì rán huái bào zhī zhōng de wèi jiè gǎn ，cóng ér fù gài quán piān ，dìng xià jī diào 。xià yī gè “yě ”zì ，yǐ lù chàng tàn zhī qíng 。“wàng wèi rán shēn xiù ，láng yá shān yě 。”yòng yuán zuò “qí xī nán zhū fēng ，lín hè yóu měi ，wàng zhī wèi rán ér shēn xiù zhě ，láng yá yě 。”zhī jù yì 。cí jù gèng shěng jìng ，zhí zhǐ huán shān zhōng zhī láng yá 。wèi rán ，cǎo mù mào shèng de yàng zǐ 。gèng yán shēn xiù ，bèi jiā lìng rén shén wǎng 。“shān háng liù qī lǐ ，yǒu yì rán quán shàng ，zuì wēng tíng yě 。”sān jù ，yǐ biàn zhuāng jù fǎ ，yí zhí yuán zuò zhōng “shān háng liù qī lǐ ，jiàn wén shuǐ shēng chán chán ，ér xiè chū yú liǎng fēng zhī jiān zhě ，niàng quán yě 。fēng huí lù zhuǎn ，yǒu tíng yì rán lín xià quán shàng zhě ，zuì wēng tíng yě ”děng jù de jù yì zhí diǎn chū yì jìng hé xīn zhī suǒ ，ér yǔ jù gèng jiā shěng jìng 。“wēng zhī lè yě 。”cǐ yī jù tuō bǐ ，biàn shàng wén zhī miáo xiě ér wéi shū qíng ，cí qíng suí yù fā yè shēng zī 。zhè jù shì cí rén tǒng shè yuán yì ér zì zhù xīn cí ，bǐ lì zhī jù ，xiǎn rán kě jiàn 。jiē xià lái “dé zhī xīn 、yù zhī jiǔ yě 。”èr jù gài kuò yuán zuò zhōng “zuì wēng zhī yì bú jiǔ ，hū shān shuǐ zhī jiān yě 。shān shuǐ zhī lè ，dé zhī xīn ér yù zhī jiǔ yě 。”“zuì wēng zhī yì bú jiǔ ”yuán zuò wén yǎn zhī jù ，ér shān gǔ què níng shě cǐ bú yòng ，kě wèi dú jù huì yǎn 。jìng yóu xīn shēng ，gù wèi zhī dé 。jiǔ wéi wài yuán ，gù wèi zhī yù 。cǐ jù jiào “zuì wēng zhī yì bú jiǔ ”，gèng wéi nèi xiàng ，gèng wéi shēn kè 。“gèng yě fāng jiā mù ，fēng gāo rì chū ，jǐng wú qióng yě 。”cǐ sān jù ，náng kuò yuán zuò “ruò fū rì chū ér lín fēi kāi ，yún guī ér yán xué míng ，huì míng biàn huà zhě ，shān jiān zhī cháo mù yě 。yě fāng fā ér yōu xiāng ，jiā mù xiù ér fán yīn ，fēng shuāng gāo jié ，shuǐ luò ér shí chū zhě ，shān jiān zhī sì shí yě 。cháo ér wǎng ，mù ér guī ，sì shí zhī jǐng bú tóng ，ér lè yì wú qióng yě ”yī jiē ，yú cháo mù yī jiē jǐn yǐ rì (...)
yǐn jū de rén bú yīn yóu shǎng ér gǎn dào pí juàn ，zài qiū tiān yán rè yāo qǐng bīn kè shí hòu ，wú rén qǐng wǒ 。wǒ zài bì zhú lín zhōng lái huí zǒu dòng ，chóu chàng xiǎng wàng ，chí shuǐ qīng qīng ，dàn réng shì jì liáo wú rén 。yě dì lǐ de huā zhōng bèi zhān shī ，fēng zhōng de dié qiáng zuò yāo ráo 。zhǒng zhǒng yōu (...)
①yǐ mǎo ：zhǐ 1195nián ，sòng níng zōng qìng yuán yuán nián ，zuò zhě 71suì ，zài jiā xiāng shào xìng yǐn jū 。zhòng wǔ ：yīn shì wǔ yuè wǔ rì ，gù yuē “zhòng wǔ ”，jí duān wǔ jiē 。yīn zhè tiān gǔ rén yǐ lán cǎo tāng mù yù ，yòu chēng “yù lán jiē ”。yòu yīn zhè tiān shǎo nǚ xū pèi líng fú ，tì liú huā ，hái chēng “nǚ ér jiē ”②zōng bāo fèn liǎng jì ：zòng zǐ yǒu liǎng gè jiān jiān de jiǎo 。gǔ shí yòu chēng jiǎo shǔ 。wéi shí me duān wǔ jiē yào chī zòng zǐ ？nán cháo wú jun1 《xù qí xié jì 》zǎi ：“qū yuán yǐ wǔ yuè wǔ rì tóu lèi luó ér sǐ ，chǔ rén āi zhī ，měi yú cǐ rì ，yǐ zhú tǒng zhù mǐ jì zhī 。”zuì zǎo zòng zǐ shì shǔ mǐ zhēng zhì ér (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

①乙卯：指1195年，宋宁宗庆元元年，作者71岁，在家乡绍兴隐居。重五：因是五月五日，故曰“重五”，即端午节。因这天古人以兰草汤沐浴，又称“浴兰节”。又因这天少女须佩灵符，替榴花，还称“女儿节”②棕包分两髻：粽子有两个尖尖的角。古时又称角黍。为什么端午节要吃粽子？南朝吴均《续齐谐记》载：“屈原以五月五日投泪罗而死，楚人哀之，每于此日，以竹筒贮米祭之。”最早粽子是黍米蒸制而(...)
休羡汉疏晋阮，记当年楚产，同是家儿。怅岁华如许，同官复同时。引宫商、细赓郢唱，向樽前、谁为一歌之。蓬壶侣，长春不老，有美人兮。
隐居的人不因游赏而感到疲倦，在秋天炎热邀请宾客时候，无人请我。我在碧竹林中来回走动，惆怅想望，池水清清，但仍是寂寥无人。野地里的花终被沾湿，风中的蝶强作妖娆。种种忧(...)

相关赏析

①剑舞鸿门：“项庄舞剑，意在沛公。”《史记·项羽本纪》记载：刘邦到鸿门后，项羽设计让项庄舞剑助兴，意在乘机杀了刘邦。②船沉巨鹿：指巨鹿之战项羽大破秦军主力。③范增一去：鸿门宴上，范增多次示意项羽杀刘邦，又使项庄舞剑，意欲借机行刺，终未获成功。汉三年，刘邦被困荥阳（今河南荥阳东北），用陈平计离间楚君臣关系，被项羽猜忌，范增辞官归里，途中病死。④“招魂”句：灵均，屈原字灵均。《楚辞.招魂》，据说是宋玉为屈原招魂而作。 (...)
未见笼云心，谁知负霜骨
这首词起句陡兀，用一“狂”字笼罩全篇，藉以抒写胸中雄健豪放的一腔磊落之气。“狂”虽是聊发，却缘自真实。苏轼外任或谪居时期常常以“疏狂”、“狂”、“老狂”自况。如《十拍子》：“强染霜髭扶翠袖，莫道狂夫不解狂。狂夫老更狂。”苏轼时年四十，正值盛年，不应言老，却自称“老夫” ，又言“聊发”，与“少年”二字形成强烈反差，形象地透视出、流露出内心郁积的情绪。此中意味，需要特别体会。他左手牵黄狗，右手擎猎鹰，头戴锦绣的帽子，身披貂皮的外衣，一身猎装，气宇轩昂，何等威武。“千骑卷平冈”，一“卷”字，突现出太守(...)
下片写鸥鸟远飞，词人不免怅然若有失，进而将鸥鸟人格化，与之沟通思想，借以抒发心志。“俄顷忽然飞去，飞去不知何处(...)
诗歌描写的是诗人住在山中的有趣生活：山峰环绕，竹木茂盛，鸟在人家的房檐上飞，云彩(...)

作者介绍

安扬名 安扬名，啸石次子，字声叶，号会轮，清无锡人。国学生，著有《声叶吟稿》。