和答斯远因梅见属三首 其一

和答斯远因梅见属三首 其一原文：

此诗载于《全唐诗》卷二七三。下面是中国现代作家、文学翻译家、学者施蛰存先生对此诗的赏析。
因秦失鹿起刀枪，四海英雄会俊良。天下英豪闻吾怕，某名传西洛号申阳。某乃申阳是也。幼习儒业，颇看兵书，深通管乐之策。文能伏众，武能威敌，运筹帷幄之中，决胜千里之外。今日升帐，帐前排几队勇征夫，帐后列数百英雄将。左队陈劣缺天蓬，右队拥搊搜甲士。周围铁铠儿郎护卫，兵有七重围子，三军谁敢帐前喧，便是那鸦鹊过时不啅噪。某因秦嬴失鹿，陈胜吴广，关西兵起，各霸其境。陈胜以灭，刘项争锋。沛公先至咸阳，项羽倚强为霸，迁于鼓城，封俺六国诸侯。某今在西洛镇守，虎视天下英雄。俺这里兵雄将勇，马壮人强，田多粮广，带甲军校数十余万。某手下有一大夫，乃是陆贾，智过伊吕，舌辩苏张。今沛公用张良为军师，韩信为元帅，萧何为丞相，自汉中起兵，所过州县，望风而降，必来吾交锋，量他何足道哉！今请大夫陆贾，与他商议，看此人怎生用计兴兵？小校，与我请将陆贾大夫来者。理会的。陆大夫安在？智胜孙吴伊吕文，谈天论地志凌云。不弱张仪说六国，能言舌辩赛苏秦。某乃陆贾是也。幼而习文，博通经史。颇晓穰苴之法，善智武子之书。今佐于西洛申阳麾下，为其大夫之职。小官正在演武场中，操练兵卒，有军校来请。元帅呼唤，不知有甚事，须索走一遭去。可早来到也。报复去，有陆贾在门首。理会的。喏，报的元帅得知，有陆大人来了也。道有请。理会的。有请！元帅，唤陆贾有何事商议？大夫，请你来别无甚事，今沛公用韩信为帅，所向无敌，收州城数十余座。他必来俺洛阳，与某拒敌。大夫，你有何机谋，退韩信之兵？若出妙言，某一一从之也。元帅，小官有一计。计将安在？元帅(...)
头陀师，为去贪爱而修苦行者。头陀十二苦行中，第(...)
“荒城临古渡，落日满秋山。”这一联运用的还是寓情于景的手法。两句十个字，写了四种景物：荒城、古渡、落日、秋山，构成了一幅具有季节、时间、地点特征而又色彩鲜明的图画：荒凉的城池临靠着古老的渡口，落日的余晖洒满了萧飒的秋山。这是傍晚野外的秋景图，是诗人在归隐途中所看到的充满黯淡凄凉色彩的景物，对此加以渲染，(...)
诗的主要特点之一就是诉诸形象思维，它的创作手法也常以比兴为主。当然，一首好诗总要比散文写得更加含蓄曲折，余味无穷。而从常识论，一篇说理散文，基本上总是以逻辑思维为主的，韩愈的《马说》肯定是一篇说理文，但它似寓言而实非寓言，用比喻说理却并未把所持的论点正面说穿，更没有把个人意见强加给读者。全篇几乎始终通过形象思维来描述千里马的遭遇，只摆出活生生的事实却省却了讲大道理的笔墨，这已经可以说是诗的写法了。更巧妙地是作者利用了古汉语中不可缺少的虚词（语助词、感叹词和连接词），体现出抒情诗应有的一唱三叹的滋味和意境，尽管我们读起来是一篇散文，但仔细品评，却俨然是一首发挥得淋漓尽致的抒情诗。这种“以诗为文”的本领，始自西汉的司马迁（谁也不曾承认过司马迁是诗人），到了韩愈、柳宗元，乃得到进一步的发展(...)
⑴侍御：官名，即侍御史。负弹劾纠举不法之责。郑侍御为高适的朋友。谪：指官吏因过失，降职调遣到偏远的地方。⑵闽中：就是现在的福建地区。秦始皇统一全国后，置闽中郡，所辖范围就相当于现在的福建以及部份的浙江南部，江西东部地区，因境内有闽江而得名，闽是简称。其间历代名称均有变动，到了公元733年（唐朝开元二十一年），以福州、建州各取一字，置福建军事经略使，从此福建成为该地区的专有名词。我：此处读音ě。过：此处读guō，作往访解。⑶大都：大概。⑷瘴疠：山林湿热地区流行的恶性疟疾等传染病。⑸雨露：隐指皇恩。⑹风波：比喻事(...)
满园梅花动诗兴。诗人不禁由花事联想到人事，想起了人世间许多悲欢离合的故事。汉武帝的陈皇后，擅宠骄贵，终因骄妒失宠，退居长门宫，愁闷悲思，闻司马相如工文章，遂奉黄金百斤，令为解愁之辞，相如为作《长门赋》，中云：“左右悲而垂泪兮，涕流离而纵横。舒息悒而增欷兮，屣履起而彷徨。……夜曼曼其若岁兮，怀郁郁其不可再更。”故诗曰：“朝洒长门泣”。《史记·司马相如传》载：“相如之临邛，从车骑，雍容闲雅甚都；及饮卓氏，弄琴，文君窃从户窥之，心悦而好之，恐不得当也。既罢，相如乃使人重赐文君侍者通殷勤。文君夜亡奔相如，相如乃与驰归成都。”文君之父卓王孙开始反对两人的婚事，后经劝说，不得已而“分予文君僮百人，钱百万，及其嫁时衣被财物。”后汉武帝命相如为中郎将，建节出使西南少数民族地区，“至蜀，蜀太守以下郊迎，县令负弩矢先驱，蜀人以为宠。于是卓王孙、临邛诸公皆因门下献牛和酒以交欢。卓王孙喟然而叹，自以得使女尚司马长卿晚，而厚分与其女财，与男等同。”故诗曰：“夕驻临邛杯。”“朝洒”二句，一悲一喜，一离一合，形成鲜明的对比。而两事都与司马相如有关。写兔园之梅，为何联想到司马相如呢？因为司马相如和梁孝王还有一段因缘。梁孝王到首都长安，带来邹阳、枚乘、庄忌等一批文士，相如见而悦之(...)
辛弃疾终归还是辛弃疾。在这首词一开始便极力含势收蓄平静到怡然平淡之后，作者将他的肺腑感慨毫不保留的喷薄而出，迅猛豪壮。“长剑倚天谁问？”英雄失意的抑郁在这一刻被作者厉声吼出，悲壮而又豪气干云。“夷甫诸人堪笑”步步进逼，进一步道出了对屈辱求和的当权者的激愤和拷问。后句“西北有神州”，使得辛弃疾更显大丈夫。因为我国每每山河破碎之时，为收复失地穷尽一生，捐躯国难的忠勇之士不乏其人，“饥餐胡虏肉，渴饮匈奴血”的岳飞更是不必多言。可是细细想来历代将士除在战场英勇杀敌，保家卫国之外大都有一个共同点：愚忠。在他们那里爱国即是忠君，忠君便是爱国，“普天之下莫非王土，率土之滨莫非王臣 ”，他们的爱国、英勇都是在以服从君主的前提下进行的，岳飞在手握兵权，夺得破敌良机的时候，还是被用十二(...)
崔颢写山水行旅、登临怀古诗，很善于将山水景色与神话古迹融合起来，使意境具有辽阔的空间感和悠久的时间感，更加瑰丽神奇。在名作《黄鹤楼》中，就以“昔人已乘黄(...)
三、四句“何当共剪西窗烛，却话巴山夜雨时”，这是对未来团聚时的幸福想象。心中满腹的寂寞思念，只有寄托在将来。那时诗人返回故乡，同妻子在西屋的窗下窃窃私语，情深意长，彻夜不眠，以致蜡烛结出了蕊花。他们剪去蕊花，仍有叙不完的离情，言不尽重逢后的喜悦。这首诗既描写了(...)

和答斯远因梅见属三首 其一拼音解读：

cǐ shī zǎi yú 《quán táng shī 》juàn èr qī sān 。xià miàn shì zhōng guó xiàn dài zuò jiā 、wén xué fān yì jiā 、xué zhě shī zhé cún xiān shēng duì cǐ shī de shǎng xī 。
yīn qín shī lù qǐ dāo qiāng ，sì hǎi yīng xióng huì jun4 liáng 。tiān xià yīng háo wén wú pà ，mǒu míng chuán xī luò hào shēn yáng 。mǒu nǎi shēn yáng shì yě 。yòu xí rú yè ，pō kàn bīng shū ，shēn tōng guǎn lè zhī cè 。wén néng fú zhòng ，wǔ néng wēi dí ，yùn chóu wéi wò zhī zhōng ，jué shèng qiān lǐ zhī wài 。jīn rì shēng zhàng ，zhàng qián pái jǐ duì yǒng zhēng fū ，zhàng hòu liè shù bǎi yīng xióng jiāng 。zuǒ duì chén liè quē tiān péng ，yòu duì yōng zǒu sōu jiǎ shì 。zhōu wéi tiě kǎi ér láng hù wèi ，bīng yǒu qī zhòng wéi zǐ ，sān jun1 shuí gǎn zhàng qián xuān ，biàn shì nà yā què guò shí bú zhào zào 。mǒu yīn qín yíng shī lù ，chén shèng wú guǎng ，guān xī bīng qǐ ，gè bà qí jìng 。chén shèng yǐ miè ，liú xiàng zhēng fēng 。pèi gōng xiān zhì xián yáng ，xiàng yǔ yǐ qiáng wéi bà ，qiān yú gǔ chéng ，fēng ǎn liù guó zhū hóu 。mǒu jīn zài xī luò zhèn shǒu ，hǔ shì tiān xià yīng xióng 。ǎn zhè lǐ bīng xióng jiāng yǒng ，mǎ zhuàng rén qiáng ，tián duō liáng guǎng ，dài jiǎ jun1 xiào shù shí yú wàn 。mǒu shǒu xià yǒu yī dà fū ，nǎi shì lù jiǎ ，zhì guò yī lǚ ，shé biàn sū zhāng 。jīn pèi gōng yòng zhāng liáng wéi jun1 shī ，hán xìn wéi yuán shuài ，xiāo hé wéi chéng xiàng ，zì hàn zhōng qǐ bīng ，suǒ guò zhōu xiàn ，wàng fēng ér jiàng ，bì lái wú jiāo fēng ，liàng tā hé zú dào zāi ！jīn qǐng dà fū lù jiǎ ，yǔ tā shāng yì ，kàn cǐ rén zěn shēng yòng jì xìng bīng ？xiǎo xiào ，yǔ wǒ qǐng jiāng lù jiǎ dà fū lái zhě 。lǐ huì de 。lù dà fū ān zài ？zhì shèng sūn wú yī lǚ wén ，tán tiān lùn dì zhì líng yún 。bú ruò zhāng yí shuō liù guó ，néng yán shé biàn sài sū qín 。mǒu nǎi lù jiǎ shì yě 。yòu ér xí wén ，bó tōng jīng shǐ 。pō xiǎo ráng jū zhī fǎ ，shàn zhì wǔ zǐ zhī shū 。jīn zuǒ yú xī luò shēn yáng huī xià ，wéi qí dà fū zhī zhí 。xiǎo guān zhèng zài yǎn wǔ chǎng zhōng ，cāo liàn bīng zú ，yǒu jun1 xiào lái qǐng 。yuán shuài hū huàn ，bú zhī yǒu shèn shì ，xū suǒ zǒu yī zāo qù 。kě zǎo lái dào yě 。bào fù qù ，yǒu lù jiǎ zài mén shǒu 。lǐ huì de 。nuò ，bào de yuán shuài dé zhī ，yǒu lù dà rén lái le yě 。dào yǒu qǐng 。lǐ huì de 。yǒu qǐng ！yuán shuài ，huàn lù jiǎ yǒu hé shì shāng yì ？dà fū ，qǐng nǐ lái bié wú shèn shì ，jīn pèi gōng yòng hán xìn wéi shuài ，suǒ xiàng wú dí ，shōu zhōu chéng shù shí yú zuò 。tā bì lái ǎn luò yáng ，yǔ mǒu jù dí 。dà fū ，nǐ yǒu hé jī móu ，tuì hán xìn zhī bīng ？ruò chū miào yán ，mǒu yī yī cóng zhī yě 。yuán shuài ，xiǎo guān yǒu yī jì 。jì jiāng ān zài ？yuán shuài (...)
tóu tuó shī ，wéi qù tān ài ér xiū kǔ háng zhě 。tóu tuó shí èr kǔ háng zhōng ，dì (...)
“huāng chéng lín gǔ dù ，luò rì mǎn qiū shān 。”zhè yī lián yùn yòng de hái shì yù qíng yú jǐng de shǒu fǎ 。liǎng jù shí gè zì ，xiě le sì zhǒng jǐng wù ：huāng chéng 、gǔ dù 、luò rì 、qiū shān ，gòu chéng le yī fú jù yǒu jì jiē 、shí jiān 、dì diǎn tè zhēng ér yòu sè cǎi xiān míng de tú huà ：huāng liáng de chéng chí lín kào zhe gǔ lǎo de dù kǒu ，luò rì de yú huī sǎ mǎn le xiāo sà de qiū shān 。zhè shì bàng wǎn yě wài de qiū jǐng tú ，shì shī rén zài guī yǐn tú zhōng suǒ kàn dào de chōng mǎn àn dàn qī liáng sè cǎi de jǐng wù ，duì cǐ jiā yǐ xuàn rǎn ，(...)
shī de zhǔ yào tè diǎn zhī yī jiù shì sù zhū xíng xiàng sī wéi ，tā de chuàng zuò shǒu fǎ yě cháng yǐ bǐ xìng wéi zhǔ 。dāng rán ，yī shǒu hǎo shī zǒng yào bǐ sàn wén xiě dé gèng jiā hán xù qǔ shé ，yú wèi wú qióng 。ér cóng cháng shí lùn ，yī piān shuō lǐ sàn wén ，jī běn shàng zǒng shì yǐ luó jí sī wéi wéi zhǔ de ，hán yù de 《mǎ shuō 》kěn dìng shì yī piān shuō lǐ wén ，dàn tā sì yù yán ér shí fēi yù yán ，yòng bǐ yù shuō lǐ què bìng wèi bǎ suǒ chí de lùn diǎn zhèng miàn shuō chuān ，gèng méi yǒu bǎ gè rén yì jiàn qiáng jiā gěi dú zhě 。quán piān jǐ hū shǐ zhōng tōng guò xíng xiàng sī wéi lái miáo shù qiān lǐ mǎ de zāo yù ，zhī bǎi chū huó shēng shēng de shì shí què shěng què le jiǎng dà dào lǐ de bǐ mò ，zhè yǐ jīng kě yǐ shuō shì shī de xiě fǎ le 。gèng qiǎo miào dì shì zuò zhě lì yòng le gǔ hàn yǔ zhōng bú kě quē shǎo de xū cí （yǔ zhù cí 、gǎn tàn cí hé lián jiē cí ），tǐ xiàn chū shū qíng shī yīng yǒu de yī chàng sān tàn de zī wèi hé yì jìng ，jìn guǎn wǒ men dú qǐ lái shì yī piān sàn wén ，dàn zǎi xì pǐn píng ，què yǎn rán shì yī shǒu fā huī dé lín lí jìn zhì de shū qíng shī 。zhè zhǒng “yǐ shī wéi wén ”de běn lǐng ，shǐ zì xī hàn de sī mǎ qiān （shuí yě bú céng chéng rèn guò sī mǎ qiān shì shī rén ），dào le hán yù 、liǔ zōng yuán ，nǎi dé dào jìn yī bù de fā zhǎn (...)
⑴shì yù ：guān míng ，jí shì yù shǐ 。fù dàn hé jiū jǔ bú fǎ zhī zé 。zhèng shì yù wéi gāo shì de péng yǒu 。zhé ：zhǐ guān lì yīn guò shī ，jiàng zhí diào qiǎn dào piān yuǎn de dì fāng 。⑵mǐn zhōng ：jiù shì xiàn zài de fú jiàn dì qū 。qín shǐ huáng tǒng yī quán guó hòu ，zhì mǐn zhōng jun4 ，suǒ xiá fàn wéi jiù xiàng dāng yú xiàn zài de fú jiàn yǐ jí bù fèn de zhè jiāng nán bù ，jiāng xī dōng bù dì qū ，yīn jìng nèi yǒu mǐn jiāng ér dé míng ，mǐn shì jiǎn chēng 。qí jiān lì dài míng chēng jun1 yǒu biàn dòng ，dào le gōng yuán 733nián （táng cháo kāi yuán èr shí yī nián ），yǐ fú zhōu 、jiàn zhōu gè qǔ yī zì ，zhì fú jiàn jun1 shì jīng luè shǐ ，cóng cǐ fú jiàn chéng wéi gāi dì qū de zhuān yǒu míng cí 。wǒ ：cǐ chù dú yīn ě。guò ：cǐ chù dú guō，zuò wǎng fǎng jiě 。⑶dà dōu ：dà gài 。⑷zhàng lì ：shān lín shī rè dì qū liú háng de è xìng nuè jí děng chuán rǎn bìng 。⑸yǔ lù ：yǐn zhǐ huáng ēn 。⑹fēng bō ：bǐ yù shì (...)
mǎn yuán méi huā dòng shī xìng 。shī rén bú jìn yóu huā shì lián xiǎng dào rén shì ，xiǎng qǐ le rén shì jiān xǔ duō bēi huān lí hé de gù shì 。hàn wǔ dì de chén huáng hòu ，shàn chǒng jiāo guì ，zhōng yīn jiāo dù shī chǒng ，tuì jū zhǎng mén gōng ，chóu mèn bēi sī ，wén sī mǎ xiàng rú gōng wén zhāng ，suí fèng huáng jīn bǎi jīn ，lìng wéi jiě chóu zhī cí ，xiàng rú wéi zuò 《zhǎng mén fù 》，zhōng yún ：“zuǒ yòu bēi ér chuí lèi xī ，tì liú lí ér zòng héng 。shū xī yì ér zēng xī xī ，xǐ lǚ qǐ ér páng huáng 。……yè màn màn qí ruò suì xī ，huái yù yù qí bú kě zài gèng 。”gù shī yuē ：“cháo sǎ zhǎng mén qì ”。《shǐ jì ·sī mǎ xiàng rú chuán 》zǎi ：“xiàng rú zhī lín qióng ，cóng chē qí ，yōng róng xián yǎ shèn dōu ；jí yǐn zhuó shì ，nòng qín ，wén jun1 qiè cóng hù kuī zhī ，xīn yuè ér hǎo zhī ，kǒng bú dé dāng yě 。jì bà ，xiàng rú nǎi shǐ rén zhòng cì wén jun1 shì zhě tōng yīn qín 。wén jun1 yè wáng bēn xiàng rú ，xiàng rú nǎi yǔ chí guī chéng dōu 。”wén jun1 zhī fù zhuó wáng sūn kāi shǐ fǎn duì liǎng rén de hūn shì ，hòu jīng quàn shuō ，bú dé yǐ ér “fèn yǔ wén jun1 tóng bǎi rén ，qián bǎi wàn ，jí qí jià shí yī bèi cái wù 。”hòu hàn wǔ dì mìng xiàng rú wéi zhōng láng jiāng ，jiàn jiē chū shǐ xī nán shǎo shù mín zú dì qū ，“zhì shǔ ，shǔ tài shǒu yǐ xià jiāo yíng ，xiàn lìng fù nǔ shǐ xiān qū ，shǔ rén yǐ wéi chǒng 。yú shì zhuó wáng sūn 、lín qióng zhū gōng jiē yīn mén xià xiàn niú hé jiǔ yǐ jiāo huān 。zhuó wáng sūn kuì rán ér tàn ，zì yǐ dé shǐ nǚ shàng sī mǎ zhǎng qīng wǎn ，ér hòu fèn yǔ qí nǚ cái ，yǔ nán děng tóng 。”gù shī yuē ：“xī zhù lín qióng bēi 。”“cháo sǎ ”èr jù ，yī bēi yī xǐ ，yī lí yī hé ，xíng chéng xiān míng de duì bǐ 。ér liǎng shì dōu yǔ sī mǎ xiàng rú yǒu guān 。xiě tù yuán zhī méi ，wéi hé lián xiǎng dào sī mǎ xiàng rú ne ？yīn wéi sī mǎ xiàng rú hé liáng xiào wáng hái yǒu yī duàn yīn yuán 。liáng xiào wáng dào shǒu dōu zhǎng ān ，dài lái zōu yáng 、méi chéng 、zhuāng jì děng yī pī wén shì ，xiàng rú jiàn ér yuè zhī (...)
xīn qì jí zhōng guī hái shì xīn qì jí 。zài zhè shǒu cí yī kāi shǐ biàn jí lì hán shì shōu xù píng jìng dào yí rán píng dàn zhī hòu ，zuò zhě jiāng tā de fèi fǔ gǎn kǎi háo bú bǎo liú de pēn báo ér chū ，xùn měng háo zhuàng 。“zhǎng jiàn yǐ tiān shuí wèn ？”yīng xióng shī yì de yì yù zài zhè yī kè bèi zuò zhě lì shēng hǒu chū ，bēi zhuàng ér yòu háo qì gàn yún 。“yí fǔ zhū rén kān xiào ”bù bù jìn bī ，jìn yī bù dào chū le duì qū rǔ qiú hé de dāng quán zhě de jī fèn hé kǎo wèn 。hòu jù “xī běi yǒu shén zhōu ”，shǐ dé xīn qì jí gèng xiǎn dà zhàng fū 。yīn wéi wǒ guó měi měi shān hé pò suì zhī shí ，wéi shōu fù shī dì qióng jìn yī shēng ，juān qū guó nán de zhōng yǒng zhī shì bú fá qí rén ，“jī cān hú lǔ ròu ，kě yǐn xiōng nú xuè ”de yuè fēi gèng shì bú bì duō yán 。kě shì xì xì xiǎng lái lì dài jiāng shì chú zài zhàn chǎng yīng yǒng shā dí ，bǎo jiā wèi guó zhī wài dà dōu yǒu yī gè gòng tóng diǎn ：yú zhōng 。zài tā men nà lǐ ài guó jí shì zhōng jun1 ，zhōng jun1 biàn shì ài guó ，“pǔ tiān zhī xià mò fēi wáng tǔ ，lǜ tǔ zhī bīn mò fēi wáng chén ”，tā men de ài guó 、yīng yǒng dōu shì zài yǐ fú cóng jun1 zhǔ de qián tí xià jìn háng de ，yuè fēi zài shǒu wò bīng quán ，duó dé pò dí liáng jī de shí hòu ，hái shì bèi yòng shí èr (...)
cuī hào xiě shān shuǐ háng lǚ 、dēng lín huái gǔ shī ，hěn shàn yú jiāng shān shuǐ jǐng sè yǔ shén huà gǔ jì róng hé qǐ lái ，shǐ yì jìng jù yǒu liáo kuò de kōng jiān gǎn hé yōu jiǔ de shí jiān gǎn ，gèng jiā guī lì shén qí 。zài míng zuò 《huáng hè lóu 》zhōng ，jiù yǐ “xī rén yǐ chéng huáng (...)
sān 、sì jù “hé dāng gòng jiǎn xī chuāng zhú ，què huà bā shān yè yǔ shí ”，zhè shì duì wèi lái tuán jù shí de xìng fú xiǎng xiàng 。xīn zhōng mǎn fù de jì mò sī niàn ，zhī yǒu jì tuō zài jiāng lái 。nà shí shī rén fǎn huí gù xiāng ，tóng qī zǐ zài xī wū de chuāng xià qiè qiè sī yǔ ，qíng shēn yì zhǎng ，chè yè bú mián ，yǐ zhì là zhú jié chū le ruǐ huā 。tā men jiǎn qù ruǐ huā ，réng yǒu xù bú wán de lí qíng ，yán bú jìn zhòng féng hòu de xǐ yuè 。zhè shǒu shī jì miáo xiě le (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

三、四句“何当共剪西窗烛，却话巴山夜雨时”，这是对未来团聚时的幸福想象。心中满腹的寂寞思念，只有寄托在将来。那时诗人返回故乡，同妻子在西屋的窗下窃窃私语，情深意长，彻夜不眠，以致蜡烛结出了蕊花。他们剪去蕊花，仍有叙不完的离情，言不尽重逢后的喜悦。这首诗既描写了(...)
⑤紫骋：毛色枣红的良马。

相关赏析

浊酒不销忧国泪，救时应仗出群才。
在此点看出，作者写此随笔是经过反复思考的，绝对不是一时的灵感冲动。绝句可以是灵光乍现，而连接无暇却是平时的功底积累与反复推敲了。4—7句刁难下祭出此文，并将其刻于石上，具有很强烈的针锋相对的性质。从全文的写作手法来看，通篇以“比”的手法一气呵成，而不是烘托。那么“苔痕”和“谈笑”二句究竟在说什么呢？ 青苔在石阶上（照样）绿意盎然，野草在荒地里（依然）郁郁青青。言下之意是什么呢？我刘禹锡在哪里都不改本色，我所交往的都是有修养的饱学之士，没有（你们这些）无学之辈。作者以青苔和野草来比喻自己独立的人格，这是气节的写照，是不屈的宣言。　“可以调素琴，阅金经。无丝竹之乱耳，无案牍之劳形”。这两句同样延续了“比”的手法，只不过由类比变成了反向的对比。
然而这仅仅是字面上的意思，其弦外之音是意味深长的。这可以从“天上”和“人(...)
待将咱所图，我宁死不辱！这厮笑里藏刀，节外生枝，暗地埋伏。这里是大道官塘，怎没个行人，南来北去？天那，眼见的死的来不着坟墓。大姐，成合了罢？有杀人贼也！甚么人叫杀人贼？左右每拿住！玉香姐姐，你认的我么？救我的是谁那？小生荆楚臣也。惭愧。

作者介绍

王琚 王琚（656~746年），怀州河内（今河南沁阳市）人，唐玄宗朝大臣。少孤而聪敏，颇有才略，好玄象合炼之学。与李隆基交好，参与先天政变之后，眷委特异，参豫大政，拜银青光禄大夫、户部尚书，晋封赵国公，食实封五百户，时号内宰相。后以谗见疏，出仕外郡，终为李林甫所构陷，自缢而卒。宝应元年，赠太子少保。著有《射经》，《全唐诗》中收录四首诗。